Time flies

"Ξες ποιο είναι το πιο πολύτιμο δωρο που μπορείς να κάνεις σε κάποιον ; ο χρόνος σου. Γιατί είναι το μόνο δωρο που ποτέ δεν θα σου επιστραφεί. Και τα πιο ανεκτίμητα δώρα είναι τα ανιδιοτελή."

Δεν διαφωνήσε.

Και το ρολόι της κεντρικής πλατείας κύλισε και έκανε ακόμα μια στιγμή ανάμνηση.

" Λοιπόν εγώ δεν θα πω αντίο, δεν είναι τελευταία φορά", είπε με ένα αποφασιστικο βλέμμα. "Φεύγω.." και έφυγε χωρίς να κοιτάξει πίσω.

Η μηχανή του λεωφορείου πλέον μεγάλωνε την απόσταση τους. Μέτρα χιλιόμετρα χώρες και γλώσσες.

Αμάξια λεωφορεία αεροπλάνα καράβια και τρένα δεν συγκινούνται από τελευταίες λέξεις, απόχαιρετισμούς και αντίο.

Όμως δεν φταίνε οι ροδες που κυλάνε. Ακόμα και να ξεκινήσουν την επόμενη ανατολή, πάλι πικρό θα είναι το κούνημα του χεριού στον σταθμό. Θα είναι πικρό γιατί ο ποιοτικός χρόνος που μοιράστηκαν του έδωσε ανεξίτηλη αξία. 

Ακούμπησε το κεφάλι στο ψυχρό μεγάλο τζάμι του λεωφορείου.

"Είναι όντως πολύ πίκρα μερικά αντίο" σκέφτηκε, "ευτυχώς που ποτέ δεν το είπαμε..." 

Όμως και αν όντως αυτό το πάλι δεν έρθει ποτέ? Και αν αυτό το θα τα ξαναπούμε γίνει μόνο μια λέξη? Και αν τα χιλιάδες χιλιάδες χιλιόμετρα  παραμείνουν ασυγκίνητα ανάμεσα στους γνωστούς, τους συγγενείς και τους φίλους μας?

Έβγαλε μαζί με ένα ξεφυσημα" Time flies over us... and leaves its shadow behind.." 

Ο χρόνος. 

Ο χρόνος που μεταμορφώνεται από αιώνας σε δευτερόλεπτο, από βαρετός σε αγωνιώδης από καθημερινός σε ανατρεπτικός. Άραγε τον κοιτάμε στα μάτια σαν πολύτιμο θησαυρο ή τον σκορπαμε σαν φτηνό και συνηθισμένο χαρτονόμισμα?

Ο χρόνος δυστυχώς δεν κάνει βήμα πίσω. Θυμάται και κρατάει λέξεις και στιγμές, βλέμματα και άγγιγματα. Θυμάται όμως και όσα δεν ειπώθηκαν, όσα δεν έγιναν πράξη επειδή η αναβολή τα άφησε για το μετά που δεν ήρθε ποτέ.

Πότε δεν είχαμε τον χρόνο στο χέρι μας για να τον χάσουμε, όμως τον χάσαμε όταν μας δόθηκε απλόχερα.

Ο χρόνος πετάει.

Είναι το μόνο σίγουρο πράγμα στον κόσμο. 

Μη το αφήσουμε να γίνει μετά.

Τώρα.. πριν γίνει ποτέ

Το συγγνώμη που δεν είπαμε, την αγκαλιά που δεν δώσαμε, το σαγαπαω και το ευχαριστώ που ποτέ δεν ψελισαμε ούτε στους κοντινούς μας.

Οι αποφασιστικες και ανατρεπτικές αποφάσεις που ποτέ δεν πήραμε. Το νόημα της ζωής που ποτέ δεν ψάξαμε, η ουσία των επιλογών μας που ποτέ δεν αναρωτήθηκαμε. 

Όσο για αυτούς που είναι μακριά, για όλους αυτούς που λίγες μέρες ήταν αρκετές για να δημιουργήσουν πολλές αναμνήσεις ( και ο χρόνος κυλά και για αυτούς ακόμα κάνοντας την επόμενη συνάντηση μας πιο απίθανη ή πιθανή...) μην ανησυχείς.

Δεν έχει και πολλή σημασία. Η αγάπη λειτουργεί και ασύρματα. 

Ειδικά όταν ο Θεός ελέγχει τις συχνότητες

Η ψυχή κράτα της αναμνήσεις...

Οι αληθινες φιλίες δεν έχουν τελεία. Μόνο άνω τελεία... για την επόμενη φορά. Την επόμενη φορά που μπορεί να είναι εδώ στη γη ή εκεί που ο χρόνος δεν πετάει.

Time flies but you are the pilot. 

Για όλους αυτούς

 που βρίσκονται μακριά πάνω στην γη

μα κοντά στην καρδιά.