Να ρωτήσω… Τι τιμή έχει η Αλήθεια ;

 

Έλα, την ξέρεις σίγουρα. 

Βασικά την ξέρεις ; Την ξέρω; 

Πάντως όπως και να χει είναι αυτή που ακόμα και άτσαλα πολλές φορές πέφτει στον δρόμο σου. Σε τραντάζει αδιάκριτα. Είναι ιδιαίτερα ενοχλητική τις περισσότερες φορές.

Συγχρόνως είναι αυτή που πεθαίνει πρώτη στον πόλεμο, είναι αυτή που έχει πολλούς εραστές αλλά λίγους αληθινούς συ-ζύγους. Ο Αισχύλος αποκάλεσε τα λόγια της απλά και χρόνια μετά ήρθε ο Walt Whitman να μας θυμίσει ότι είναι οτιδήποτε ικανοποιεί την ψυχή.

Το όνομα της σύντομο, σαν τον χρόνο που την αντέχουμε. Αλήθεια

Που βρίσκεται ;

Είναι γεγονός πως κρύβεται καλά, ή μάλλον εμείς την διακρίνουμε με κόπο.

Μεγάλο κομμάτι της κρύβεται πίσω από τσακωμούς και διαφωνίες, από πικρά λόγια και από κουβέντες που εξοργιζόμαστε και μόνο στο άκουσμα τους. Από την άλλη έχει φοβία στα μεγάλα λόγια και τις βαρύγδουπες εκφράσεις, στις κολακείες και στην εύκολη αποδοχή. Έχει δυσανεξία στις δικαιολογίες και τα φτηνά επιχειρήματα.

Το μεγαλύτερο δώρο που συνηθίζει να δίνει στους κατακτητές της; Η ελευθερία.

Δεν άργησε να το καταλάβει ο Πλάτωνας (παραβολή σπηλαίου) και σύντομα ήρθε ο Ευαγγελιστής Ιωάννης να μας πει πως "Γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει ημάς".

Τι φοβερή, ασύλληπτη δύναμη έχει άραγε… 

Είναι σαν την σκιά λένε άλλοι. Μπορεί να σε τρομάξει αλλά δεν μπορεί να σε βλάψει.

Όμως φαίνεται πως αρχίζει και γίνεται προκλητικά δύσκολη η απόκτηση της μιας και είναι γνωστό πως Ελεύθερος είναι εκείνος που μπορεί να ζει χωρίς να λέει ψέματα (Αλμπέρ Καμύ).

Είναι λένε επίσης επαναστατική (Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν), μοναδική, καθολική και αγαπά τους τολμηρούς. Εν τέλει όμως είναι κάτι ξεχωριστό και αναπάντεχο πολλές φορές.

Είναι αυτό που δεν περιμένουμε, αλλά και μας περιμένει… γιατί πολύ απλά είμαστε ξένοι με αυτήν.

Άραγε όμως για τους επίδοξους πορθητές της και αγοραστές της, τι τιμή έχει; Τι κόστος ;

Υποψιάζομαι πως είναι σαν τα πετράδια. Όσο πιο σπάνιο να τα βρεις τόσο πιο πολύτιμα και ακριβά είναι. Έχει πέσει στην εποχή μας, μια εποχής ανατίμησης. Η τιμή της, μαζί με τις ηθικές αξίες και τα ιδανικά, πλέον είναι απαγορευτική για τους επιπόλαιους φτηνούς αγοραστές και τους εφήμερους διασκεδαστές της ζωής. Απαιτεί πολλά χρόνια εργασίας και αποταμίευσης θέλησης.

Είναι εν τέλει αυτή, η μόνη, που δεν “πουλάει” (Boris Vian)

Η απάντηση στο πιθανό… Γιατί… είναι απλή. Γιατί πονάει.

Στην μάχη για την Αλήθεια τα πρώτα θύματα συνήθως είναι η εικόνα για τον εαυτό μας, η απώλεια φίλων και της ίδιας της καθημερινότητα μας. Ο δρόμος για να την ακολουθήσεις πάντα κακοτράχαλος, ανηφορικός και πολλές φορές αντίθετος με αυτόν που συνήθιζες να βαδίζεις.

Επίσης λαβώνεται πολύ εύκολα, ίσως μερικές φορές και θανάσιμα.

Σίγουρα δηλητήριο που της κλέβει και την τελευταία πνοή, είναι ό,τι φυλάσσει μέσα του το ψέμα.

Ναι, το ψέμα νεκρώνει την αλήθεια και τρομάζει την κάθε ψυχή, την ταράζει. Το ψέμα ταράζει γιατί έρχεται σε αντίθεση με την πραγματικότητα. Σκέψου πόσο νεκροί είμαστε ήδη όταν δεν μας ταράσσει το ψέμα…

Και το ψέμα έχει πολλά ονόματα. Η αδικία, η κλεψιά, η φιλαυτία, η ανθρωπαρέσκεια, είναι βασικά συστατικά της συνταγής του ψέματος.

Το ψέμα που θα πεις για να γλιτώσεις την τιμωρία από την μαμά ή το κράτος. Η κλεψιά για να γλιτώσεις το πρόστιμο στο αστικό και τους φόρους. Τα παραπάνω επίδοξα λόγια που θα πεις για τον εαυτό σου. Όλες οι περιποιημένες και μελετημένες φωτογραφίες που αναρτείς, καλύπτοντας με προσοχή στο editing τις αδυναμίες, τα λάθη, τις ατέλειες και εν τέλει την ίδία την πραγματικότητα. Είναι φοβερό δηλητήριο η επιτήδευση, ο θυμός και η ταραχή. Η αλήθεια κλονίζεται στην άμετρη διεκδίκηση, στις τύψεις, τον φόβο και τις ενοχές.

Ωραία και πως μετέχω σε αυτήν ;

απαιτεί να κατέχουμε σύντομες λέξεις με μεγάλη όμως διάρκεια.

Θέλει ταπείνωση. Επιμονή. Θάρρος.

Θα τη βρεις επίσης πάντα να κάνει πολύ παρέα με την ειλικρίνεια και την υπομονή.

Πολλές φορές ακόμα και στις πλάκες, εκεί που λέγονται οι μεγαλύτερες αλήθειες.

Για το αν αξίζει την προσπάθεια το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι πως αυτοί που την δοκίμασαν δεν είδαν απλά μια διαφορά, ανέβηκαν έξω από το σπήλαιο. Μην σκέφτεσαι μόνο την θέα, σκέψου ότι έφυγαν από τις “σκιές” και άλλαξαν ολοκληρωτικά όνομα και κυρίως Ζωή.

Δεν πέταξαν όμως προς το φως. Βήμα βήμα ήρθαν στην θέα του ήλιου. Εκτίθονταν σταδιακά στην Αλήθεια. Είναι όπως χορηγούν το φαγητό σε κάποιον υποσιτισμένο. Το λίγο και μεθοδικό τον αναζωογονεί, το μαζικό και απότομο μπορεί και να τον καταστρέψει.

Αυτή λοιπόν είναι η Αλήθεια. Η απαξιωμένη και χαμένη στο πλήθος, όμως και η ερωτευμένη με τους τολμηρούς.

Το ερώτημα όμως χτυπά ακόμα επίμονα την πόρτα των απαντήσεων.

Τι τιμή έχει; Τι κόστος ;

Τον χρόνο μιας ολόκληρης ζωής για να την ακολουθήσεις.